MISA DE TODOS LOS FIELES DIFUNTOS

Del Misal Romano de San Pío V (de acuerdo a la Constitución Apostólica Incruentum Altaris sacrificium, del Papa Benedicto XV, las tres misas se deben ofrecer así: La primera, según las intenciones del Sacerdote celebrante, la segunda por todos los Fieles Difuntos, y la tercera por los caídos en la guerra).

  

Die 2 Novembris vel, si in Dominicam inciderit, die 3 sequenti

IN COMMEMORATIONE OMNIUM FIDELIUM DEFUNCTORUM

Duplex

 

¶ Hac die quivis Sacerdos tres Missas celebrare potest. Qui unam dumtaxat Missam celebrat, primam legit: eandem adhibet, qui Missam cum cantu celebrat, facta ei potestate anticipandæ secundæ ac tertiæ.

 

Ad primam Missam

  

Introitus. 4. Esdr. 2, 34 et 35. Réquiem ætérnam dona eis, Dómine: et lux perpétua lúceat eis. Ps. 64, 2-3. Te decet hymnus, Deus, in Sion, et tibi reddétur votum in Jerúsalem: exáudi oratiónem meam, ad te omnis caro véniet. Requiem ætérnam.

 

ORATIO

Fidélium, Deus, ómnium Cónditor et Redémptor: animábus famulórum famularúmque tuárum remissiónem cunctórum tríbue peccatórum; ut indulgéntiam, quam semper optavérunt, piis supplicatiónibus consequántur: Qui vivis.

 

Léctio Epístolæ beáti Pauli Apóstoli ad Corínthios.

1. Cor. 15, 51-57.

 

Fratres: Ecce, mystérium vobis dico: Omnes quidem resurgámus, sed non omnes immutábimur. In moménto, in ictu óculi, in novíssima tuba: canet enim tuba, et mórtui resúrgent incorrúpti: et nos immutábimur. Opórtet enim corruptíbile hoc induere incorruptiónem: et mortále hoc indúere immortalitátem. Cum autem mortále hoc indúerit immortalitátem, tunc fiet sermo, qui scriptus est: Absórpta est mors in victória. Ubi est, mors, victória tua? Ubi est, mors, stímulus tuus? Stímulus autem mortis peccátum est: virtus vero peccáti lex. Deo autem grátias, qui dedit nobis victóriam per Dóminum nostrum Jesum Christum.

Graduale. 4. Esdr. 2, 34 et 35. Réquiem ætérnam dona eis, Dómine: et lux perpétua lúceat eis.

℣. Ps. 111, 7. In memória ætérna erit justus: ab auditióne mala non timébit.

Tractus. Absólve, Dómine, ánimas ómnium fidélium defunctórum ab omni vínculo delictórum.

℣. Et grátia tua illis succurrénte, mereántur evádere judícium ultiónis.

℣. Et lucis ætérnæ beatitúdine pérfrui.

Sequentia Dies Iræ.

Dies iræ, dies illa

Solvet sæclum in favílla:

Teste David cum Sibýlla.

Quantus tremor est futúrus,

Quando judex est ventúrus,

Cuncta stricte discussúrus!

Tuba, mirum spargens sonum

Per sepúlcra regiónum,

Coget omnes ante thronum.

Mors stupébit et natúra,

Cum resúrget creatúra,

Judicánti responsúra.

Liber scriptus proferétur,

In quo totum continétur,

Unde mundus judicétur.

Judex ergo cum sedébit,

Quidquid latet, apparébit:

Nil multum remanébit.

Quid sum miser tunc dictúrus?

Quem patrónum rogatúrus,

Cum vix justus sit secúrus?

Rex treméndæ majestátis,

Qui salvándos salvas gratis,

Salva me, fons pietátis.

Recordáre, Jesu pie,

Quod sum causa tuæ viæ:

Ne me perdas illa die.

Quærens me, sedísti lassus:

Redemísti Crucem passus:

Tantus labor non sit cassus.

Juste judex ultiónis,

Donum fac remissiónis

Ante diem ratiónis.

Ingemísco, tamquam reus:

Culpa rubet vultus meus:

Supplicánti parce, Deus.

Qui Maríam absolvísti,

Et latrónem exaudísti,

Mihi quoque spem dedísti.

Preces meæ non sunt dignæ:

Sed tu bonus fac benígne,

Ne perénni cremer igne.

Inter oves locum præsta,

Et ab hœdis me sequéstra,

Státuens in parte dextra.

Confutátis maledíctis,

Flammis áctibus addíctis:

Voca me cum benedíctis.

Oro supplex et acclínis,

Cor contrítum quasi cinis:

Gere curam mei finis.

Lacrimósa dies illa,

Qua resúrget ex favílla

Judicándus homo reus.

Huic ergo parce, Deus:

Pie Jesu Dómine,

Dona eis réquiem.

Amen.

✠ Sequéntia sancti Evangélii secúndum Joánnem.

Joann. 5, 25-29.

In illo témpore: Dixit Jesus turbis Judæórum: Amen, amen, dico vobis, quia venit hora, et nunc est, quando mórtui áudient vocem Fílii Dei: et qui audíerint, vivent. Sicut enim Pater habet vitam in semetípso, sic dedit et Fílio habére vitam in semetípso: et potestátem dedit ei judícium fácere, quia Fílius hóminis est. Nolíte mirári hoc, quia venit hora, in qua omnes, qui in monuméntis sunt, áudient vocem Fílii Dei: et procédent, qui bona fecérunt, in resurrectiónem vitæ: qui vero mala egérunt, in resurrectiónem judícii.

Offertorium. Dómine Jesu Christe, Rex glóriæ, líbera ánimas ómnium fidélium defunctórum de pœnis inférni et de profúndo lacu: líbera eas de ore leónis, ne absórbeat eas tártarus, ne cadant in obscúrum: sed sígnifer sanctus Míchaël repræséntet eas in lucem sanctam: * Quam olim Abrahæ promisísti et sémini ejus. ℣. Hóstias et preces tibi, Dómine, laudis offérimus: tu súscipe pro animábus illis, quarum hódie memóriam fácimus: fac eas, Dómine, de morte transíre ad vitam. * Quam olim Abrahæ promisísti et sémini ejus.

SECRETA

Hóstias, quǽsumus, Dómine, quas tibi pro animábus famulórum famularúmque tuárum offérimus, propitiátus inténde: ut, quibus fídei christiánæ méritum contulísti, dones et prǽmium. Per Dóminum.

Præfatio Defunctorum.
Vere dignum et justum est, ǽquum et salutáre, nos tibi semper et ubíque grátias ágere: Dómine sancte, Pater omnípotens, ætérne Deus: per Christum, Dóminum nostrum. In quo nobis spes beátæ resurrectiónis effúlsit, ut, quos contrístat  certa moriéndi condício,eósdem consolétur futúræ immortalitátis promíssio. Tuis enim fidélibus, Dómine, vita mutátur, non tóllitur: et, dissolúta terréstris hujus incolátus domo, ætérna in cœlis habitátio comparátur. Et ídeo cum Angelis et Archángelis, cum Thronis et Dominatiónibus cumque omni milítia cœléstis exércitus hymnum glóriæ tuæ cánimus, sine fine dicéntes:
  
Sanctus, Sanctus, Sanctus Dóminus, Deus Sábaoth. Pleni sunt cœli et terra glória tua. Hosánna in excélsis. Benedíctus, qui venit in nómine Dómini. Hosánna in excélsis. 

 

¶ In prima et secunda Missa, si Sacerdos aliam Missam sit celebraturus, sumpto divino Sanguine, non purificat neque abstergit Calicem, sed eum ponit super Corporale, et Palla legit; dein, junctis manibus, dicit in medio Altaris: Quod ore súmpsimus, etc., et subinde in vase cum aqua parate digitos abluit, dicens: Corpus tuum, Dómine, etc., et abstergit. Hisce peractis, Calicem super Corporale adhuc manentem, deducta Palla, iterum disponit et cooperit, uti mos est, scilicet primum Purificatorio linteo, deinde Patena cum Hostia consecranda et Palla, ac demum Velo.

Communio. 4. Esdr. 2, 35 et 34. Lux ætérna lúceat eis, Dómine: * Cum Sanctis tuis in ætérnum: quia pius es. ℣. Requiem ætérnam dona eis, Dómine: et lux perpétua lúceat eis. * Cum Sanctis tuis in ætérnum: quia pius es.

POSTCOMMUNIO

Animábus, quǽsumus, Dómine, famulórum famularúmque tuárum orátio profíciat supplicántium: ut eas et a peccátis ómnibus éxuas, et tuæ redemptiónis fácias esse partícipes: Qui vivis.

¶ Debet Sacerdos ante sequentes Missas Confessionem dicere. In fine autem cujuslibet Missæ, dicto Dóminus vobíscum, dicitur: Requiéscant in pace. ℣. Amen.

¶ Et non datur benedictio: sed, dicto secreto Pláceat tibi, sancta Trínitas, etc., et osculata Altari, legitur Evangelium S. Joannis In princípio erat Verbum, etc., ut moris est.

_____________

Ad secundam Missam

Introitus. 4. Esdr. 2, 34 et 35. Réquiem ætérnam dona eis, Dómine: et lux perpétua lúceat eis. Ps. 64, 2-3. Te decet hymnus, Deus, in Sion, et tibi reddétur votum in Jerúsalem: exáudi oratiónem meam, ad te omnis caro véniet. Requiem ætérnam.

ORATIO

Deus, indulgentiárum Dómine: da animábus famulórum famularúmque tuárum  refrigérii sedem, quiétis beatitúdinem et lúminis claritátem. Per Dóminum.

Léctio libri Machabæórum.

2. Mach. 12, 43-46.

In diébus illis: Vir fortíssimus Judas, facta collatióne, duódecim mília drachmas argénti misit Jerosólymam, offérri pro peccátis mortuórum sacrifícium, bene et religióse de resurrectióne cógitans (nisi enim eos, qui cecíderant, resurrectúros speráret, supérfluum viderétur et vanum oráre pro mórtuis): et quia considerábat, quod hi, qui cum pietáte dormitiónem accéperant, óptimam habérent repósitam grátiam. Sancta ergo et salúbris est cogitátio pro defunctis exoráre, ut a peccátis solvántur.

Graduale. 4. Esdr. 2, 34 et 35. Réquiem ætérnam dona eis, Dómine: et lux perpétua lúceat eis.

℣. Ps. 111, 7. In memória ætérna erit justus: ab auditióne mala non timébit.

Tractus. Absólve, Dómine, ánimas ómnium fidélium defunctórum ab omni vínculo delictórum.

℣. Et grátia tua illis succurrénte, mereántur evádere judícium ultiónis.

℣. Et lucis ætérnæ beatitúdine pérfrui.

Sequentia Dies Iræ.

Dies iræ, dies illa

Solvet sæclum in favílla:

Teste David cum Sibýlla.

Quantus tremor est futúrus,

Quando judex est ventúrus,

Cuncta stricte discussúrus!

Tuba, mirum spargens sonum

Per sepúlcra regiónum,

Coget omnes ante thronum.

Mors stupébit et natúra,

Cum resúrget creatúra,

Judicánti responsúra.

Liber scriptus proferétur,

In quo totum continétur,

Unde mundus judicétur.

Judex ergo cum sedébit,

Quidquid latet, apparébit:

Nil multum remanébit.

Quid sum miser tunc dictúrus?

Quem patrónum rogatúrus,

Cum vix justus sit secúrus?

Rex treméndæ majestátis,

Qui salvándos salvas gratis,

Salva me, fons pietátis.

Recordáre, Jesu pie,

Quod sum causa tuæ viæ:

Ne me perdas illa die.

Quærens me, sedísti lassus:

Redemísti Crucem passus:

Tantus labor non sit cassus.

Juste judex ultiónis,

Donum fac remissiónis

Ante diem ratiónis.

Ingemísco, tamquam reus:

Culpa rubet vultus meus:

Supplicánti parce, Deus.

Qui Maríam absolvísti,

Et latrónem exaudísti,

Mihi quoque spem dedísti.

Preces meæ non sunt dignæ:

Sed tu bonus fac benígne,

Ne perénni cremer igne.

Inter oves locum præsta,

Et ab hœdis me sequéstra,

Státuens in parte dextra.

Confutátis maledíctis,

Flammis áctibus addíctis:

Voca me cum benedíctis.

Oro supplex et acclínis,

Cor contrítum quasi cinis:

Gere curam mei finis.

Lacrimósa dies illa,

Qua resúrget ex favílla

Judicándus homo reus.

Huic ergo parce, Deus:

Pie Jesu Dómine,

Dona eis réquiem.

Amen.

 

✠ Sequéntia sancti Evangélii secúndum Joánnem.

Joann. 6, 37-40.

 

In illo témpore: Dixit Jesus turbis Judæórum: Omne, quod dat mihi Pater, ad me véniet: et eum, qui venit ad me, non ejíciam foras: quia descéndi de cælo, non ut fáciam voluntátem meam, sed voluntátem ejus, qui misit me. Hæc est autem volúntas ejus, qui misit me, Patris: ut omne, quod dedit mihi, non perdam ex eo, sed resúscitem illud in novíssimo die. Hæc est autem volúntas Patris mei, qui misit me: ut omnis, qui videt Fílium et credit in eum, hábeat vitam ætérnam, et ego resuscitábo eum in novíssimo die.

Offertorium. Dómine Jesu Christe, Rex glóriæ, líbera ánimas ómnium fidélium defunctórum de pœnis inférni et de profúndo lacu: líbera eas de ore leónis, ne absórbeat eas tártarus, ne cadant in obscúrum: sed sígnifer sanctus Míchaël repræséntet eas in lucem sanctam: * Quam olim Abrahæ promisísti et sémini ejus. ℣. Hóstias et preces tibi, Dómine, laudis offérimus: tu súscipe pro animábus illis, quarum hódie memóriam fácimus: fac eas, Dómine, de morte transíre ad vitam. * Quam olim Abrahæ promisísti et sémini ejus.

¶ In secunda et tertia Missa Sacerdos, si primam Missam celebraverit, ad Offertorium deveniens, ablato Velo de Calice, hunc parumper versus cornu Epistolae collocat, sed non extra Corporale; factaque Hostiæ oblatione, non abstergit Calicem Purificatorio, sed eum intra Corporale relinquens leviter elevat, vinumque et aquam eidem caute infundit, ipsumque Calicem, nulla tenus ab intus abstersum, more solito offert.

SECRETA

Propitiáre, Dómine, supplicatiónibus nostris, pro animábus famulórum famularúmque tuárum, pro quibus tibi offérimus sacrifícium laudis; ut eas Sanctórum tuórum consórtio sociáre dignéris. Per Dóminum.

Præfatio Defunctorum.
Vere dignum et justum est, æquum et salutáre, nos tibi semper et ubíque grátias ágere: Dómine sancte, Pater omnípotens, ætérne Deus: per Christum, Dóminum nostrum. In quo nobis spes beátæ resurrectiónis effúlsit, ut, quos contrístat  certa moriéndi condício,eósdem consolétur futúræ immortalitátis promíssio. Tuis enim fidélibus, Dómine, vita mutátur, non tóllitur: et, dissolúta terréstris hujus incolátus domo, ætérna in cœlis habitátio comparátur. Et ídeo cum Angelis et Archángelis, cum Thronis et Dominatiónibus cumque omni milítia cœléstis exércitus hymnum glóriæ tuæ cánimus, sine fine dicéntes:
  
Sanctus, Sanctus, Sanctus Dóminus, Deus Sábaoth. Pleni sunt cœli et terra glória tua. Hosánna in excélsis. Benedíctus, qui venit in nómine Dómini. Hosánna in excélsis. 

 

Communio. 4. Esdr. 2, 35 et 34. Lux ætérna lúceat eis, Dómine: * Cum Sanctis tuis in ætérnum: quia pius es. ℣. Requiem ætérnam dona eis, Dómine: et lux perpétua lúceat eis. * Cum Sanctis tuis in ætérnum: quia pius es.

POSTCOMMUNIO

Præsta, quǽsumus, Dómine: ut ánimæ famulórum famularúmque tuárum, his purgátæ sacrifíciis, indulgéntiam páriter et réquiem cápiant sempitérnam. Per Dóminum.

_____________

Ad tertiam Missam

Introitus. 4. Esdr. 2, 34 et 35. Réquiem ætérnam dona eis, Dómine: et lux perpétua lúceat eis. Ps. 64, 2-3. Te decet hymnus, Deus, in Sion, et tibi reddétur votum in Jerúsalem: exáudi oratiónem meam, ad te omnis caro véniet. Requiem ætérnam.

ORATIO

Deus, véniæ largítor et humánæ salútis amátor: quǽsumus cleméntiam tuam; ut nostræ congregatiónis fratres, propínquos et benefactóres, qui ex hoc sǽculo transiérunt, beáta María semper Vírgine intercedénte cum ómnibus Sanctis tuis, ad perpétuæ beatitúdinis consórtium perveníre concédas. Per Dóminum.

Léctio libri Apocalýpsis beáti Joánnis Apóstoli

Apoc. 14, 13.

In diébus illis: Audívi vocem de cœlo, dicéntem mihi: Scribe: Beáti mórtui, qui in Dómino moriúntur. Amodo jam dicit Spíritus, ut requiéscant a labóribus suis: ópera enim illórum sequúntur illos.ç

Graduale. 4. Esdr. 2, 34 et 35. Réquiem ætérnam dona eis, Dómine: et lux perpétua lúceat eis.

 ℣. Ps. 111, 7. In memória ætérna erit justus: ab auditióne mala non timébit.

Tractus. Absólve, Dómine, ánimas ómnium fidélium defunctórum ab omni vínculo delictórum.

℣. Et grátia tua illis succurrénte, mereántur evádere judícium ultiónis.

℣. Et lucis ætérnæ beatitúdine pérfrui.

Sequentia Dies Iræ.

Dies iræ, dies illa

Solvet sæclum in favílla:

Teste David cum Sibýlla.

Quantus tremor est futúrus,

Quando judex est ventúrus,

Cuncta stricte discussúrus!

Tuba, mirum spargens sonum

Per sepúlcra regiónum,

Coget omnes ante thronum.

Mors stupébit et natúra,

Cum resúrget creatúra,

Judicánti responsúra.

Liber scriptus proferétur,

In quo totum continétur,

Unde mundus judicétur.

Judex ergo cum sedébit,

Quidquid latet, apparébit:

Nil multum remanébit.

Quid sum miser tunc dictúrus?

Quem patrónum rogatúrus,

Cum vix justus sit secúrus?

Rex treméndæ majestátis,

Qui salvándos salvas gratis,

Salva me, fons pietátis.

Recordáre, Jesu pie,

Quod sum causa tuæ viæ:

Ne me perdas illa die.

Quærens me, sedísti lassus:

Redemísti Crucem passus:

Tantus labor non sit cassus.

Juste judex ultiónis,

Donum fac remissiónis

Ante diem ratiónis.

Ingemísco, tamquam reus:

Culpa rubet vultus meus:

Supplicánti parce, Deus.

Qui Maríam absolvísti,

Et latrónem exaudísti,

Mihi quoque spem dedísti.

Preces meæ non sunt dignæ:

Sed tu bonus fac benígne,

Ne perénni cremer igne.

Inter oves locum præsta,

Et ab hœdis me sequéstra,

Státuens in parte dextra.

Confutátis maledíctis,

Flammis áctibus addíctis:

Voca me cum benedíctis.

Oro supplex et acclínis,

Cor contrítum quasi cinis:

Gere curam mei finis.

Lacrimósa dies illa,

Qua resúrget ex favílla

Judicándus homo reus.

Huic ergo parce, Deus:

Pie Jesu Dómine,

Dona eis réquiem.

Amen.

✠ Sequéntia sancti Evangélii secúndum Joánnem.

Joann. 6, 51-55.

In illo témpore: Dixit Jesus turbis Judæórum: Ego sum panis vivus, qui de cœlo descéndi. Si quis manducáverit ex hoc pane, vivet in ætérnum: et panis, quem ego dabo, caro mea est pro mundi vita. Litigábant ergo Judǽi ad ínvicem, dicéntes: Quómodo potest hic nobis carnem suam dare ad manducándum? Dixit ergo eis Jesus: Amen, amen, dico vobis: nisi manducavéritis carnem Fílii hóminis et bibéritis ejus sánguinem, non habébitis vitam in vobis. Qui mánducat meam carnem et bibit meum sánguinem, habet vitam ætérnam: et ego resuscitábo eum in novíssimo die.

Offertorium. Dómine Jesu Christe, Rex glóriæ, líbera ánimas ómnium fidélium defunctórum de pœnis inférni et de profúndo lacu: líbera eas de ore leónis, ne absórbeat eas tártarus, ne cadant in obscúrum: sed sígnifer sanctus Míchaël repræséntet eas in lucem sanctam: * Quam olim Abrahæ promisísti et sémini ejus. ℣. Hóstias et preces tibi, Dómine, laudis offérimus: tu súscipe pro animábus illis, quarum hódie memóriam fácimus: fac eas, Dómine, de morte transíre ad vitam. * Quam olim Abrahæ promisísti et sémini ejus.

SECRETA

Deus, cujus misericórdiæ non est númerus, súscipe propítius preces humilitátis nostræ: et animábus fratrum, propinquórum et benefactórum nostrórum, quibus tui nóminis dedísti confessiónem, per hæc sacraménta salútis nostræ, cunctórum remissiónem tríbue peccatórum. Per Dóminum.

  

Præfatio Defunctorum.
Vere dignum et justum est, ǽquum et salutáre, nos tibi semper et ubíque grátias ágere: Dómine sancte, Pater omnípotens, ætérne Deus: per Christum, Dóminum nostrum. In quo nobis spes beátæ resurrectiónis effúlsit, ut, quos contrístat  certa moriéndi condício,eósdem consolétur futúræ immortalitátis promíssio. Tuis enim fidélibus, Dómine, vita mutátur, non tóllitur: et, dissolúta terréstris hujus incolátus domo, ætérna in cœlis habitátio comparátur. Et ídeo cum Angelis et Archángelis, cum Thronis et Dominatiónibus cumque omni milítia cœléstis exércitus hymnum glóriæ tuæ cánimus, sine fine dicéntes:
  
Sanctus, Sanctus, Sanctus Dóminus, Deus Sábaoth. Pleni sunt cœli et terra glória tua. Hosánna in excélsis. Benedíctus, qui venit in nómine Dómini. Hosánna in excélsis. 

 

Communio. 4. Esdr. 2, 35 et 34. Lux ætérna lúceat eis, Dómine: * Cum Sanctis tuis in ætérnum: quia pius es. ℣. Requiem ætérnam dona eis, Dómine: et lux perpétua lúceat eis. * Cum Sanctis tuis in ætérnum: quia pius es.

POSTCOMMUNIO

Præsta, quǽsumus, omnípotens et miséricors Deus: ut ánimæ fratrum, propinquórum et benefactórum nostrórum, pro quibus hoc sacrifícium laudis tuæ obtúlimus majestáti; per hujus virtútem sacraménti a peccátis ómnibus expiátæ, lucis perpétuæ, te miseránte, recípiant beatitúdinem. Per Dóminum nostrum.