MISA POR LOS PEREGRINOS Y VIAJEROS

Del Misal Romano de San Pío V.

   

Missa pro Peregrinántibus et Iter Agéntibus

Introitus. Ps. 25, 11-12. Rédime me, Dómine, et miserére mei: pes enim meus stetit in via recta: in ecclésiis benedícam Dóminum. (T. P. Allelúja, allelúja.) Ps. ibid., 1. Júdica me, Dómine, quóniam ego in innocéntia mea ingréssus sum: et in Dómino sperans non infirmábor. ℣. Glória Patri.

ORATIO

Adésto, Dómine, supplicatiónibus nostris: et viam famulórum tuórum in salútis tuæ prosperitáte dispóne; ut inter omnes viæ et vitæ hujus varietátes, tuo semper protegántur auxílio. Per Dóminum.

   

Pro navigantibus

ORATIO

Deus, qui transtulísti patres nostros per Mare Rubrum, et transvexísti eos per aquam nímiam, laudem tui nóminis decantántes: te supplíciter deprecámur; ut in navi fámulos tuos, repúlsis adversitátibus, portu semper optábili cursúque tranquíllo tueáris. Per Dóminum.

   

Léctio libri Génesis.

Gen. 28, 10-12, 13-15, 18 et 20-22.

   

In diébus illis: Egréssus Jacob de Bersabée, pergébat Haran. Cumque venísset ad quemdam locum, et vellet in eo requiéscere post solis occúbitum, tulit de lapídibus qui jacébant, et suppónens cápiti suo, dormívit in eódem loco. Vidítque in somnis Dóminum dicéntem sibi: Ego sum Dóminus Deus Ábraham patris tui, et Deus Ísaac: terram, in qua dormis, tibi dabo et sémini tuo. Erítque semen tuum quasi pulvis terræ: dilatáberis ad Occidéntem, et Oriéntem, et Septentriónem, et Merídiem: et benedicéntur in te et in sémine tuo cunctæ tribus terræ. Et ero custos tuus quocúmque perréxeris, et redúcam te in terram hanc; nec dimíttam nisi complévero univérsa quæ dixi. Surgens ergo Jacob mane, tulit lápidem, quem supposúerat cápiti suo, et eréxit in títulum, fundens óleum désuper. Vovit étiam votum, dicens: Si fúerit Deus mecum, et custodíerit me in via per quam ego ámbulo, et déderit mihi panem ad vescéndum, et vestiméntum ad induéndum, reversúsque fúero próspere ad domum patris mei: erit mihi Dóminus in Deum, et lapis iste, quem eréxi in títulum, vocábitur domus Dei: cunctorúmque, quæ déderis mihi, décimas ófferam tibi.

   

Graduale: Ps. 22, 4. Si ámbulem in médio umbræ mortis, non timébo mala: quóniam tu mecum es, Dómine.

℣. Virga tua, et báculus tuus, ipsa me consoláta sunt.

   

Allelúja, allelúja. ℣. Ps. 118, 133. Gressus meos dírige secúndum elóquium tuum: ut non dominétur mei omnis injustítia. Allelúja.

   

Post Septuagesimam, omissis Allelúja et Versu sequenti, dicitur:

Tractus. Ps. 90, 11-13. Angelis suis Deus mandávit de te, ut custódiant te in ómnibus viis tuis.

℣. In mánibus portábunt te, ne umquam offéndas ad lápidem pedem tuum.

℣. Super áspidem et basilíscum ambulábis, et conculcábis leónem et dracónem.

Tempore autem Paschali omittitur Graduale, et ejus loco dicitur:

Allelúja, allelúja.

℣. Ps. 118, 133. Gressus meos dírige secúndum elóquium tuum: ut non dominétur mei omnis injustítia. Allelúja.

℣. Ps. 121, 1. Lætátus sum in his, quæ dicta sunt mihi: in domum Dómini íbimus. Allelúja.

   

✠ Sequéntia sancti Evangélii secúndum Matthǽum.

Matth. 10, 7-14.

   

In illo témpore: Dixit Jesus discípulis suis: Eúntes, prædicáte, dicéntes: Quia appropinquávit regnum cœlórum. Infírmos curáte, mórtuos suscitáte, leprósos mundáte, dǽmones ejícite: gratis accepístis, gratis date. Nolíte possidére aurum, neque argéntum, neque pecúniam in zonis vestris: non peram in via, neque duas túnicas, neque calceaménta, neque virgam: dignus enim est operárius cibo suo. In quamcúmque autem civitátem, aut castéllum intravéritis, interrogáte quis in ea dignus sit: et ibi manéte donec exeátis. Intrántes autem in domum, salutáte eam, dicéntes: Pax huic dómui. Et si quidem fúerit domus illa digna, véniet pax vestra super eam: si autem non fúerit digna, pax vestra revertétur ad vos. Et quicúmque non recéperit vos, neque audíerit sermónes vestros: exeúntes foras de domo, vel de civitáte, excútite púlverem de pédibus vestris.

Offertorium. Ps. 16, 5 et 6-7. Pérfice gressus meos in sémitis tuis, ut non moveántur vestígia mea: inclína aurem tuam mihi, et exáudi verba mea: mirífica misericórdias tuas, qui salvos facis sperántes in te, Dómine. (T. P. Allelúja.)

SECRETA

Propitiáre, Dómine, supplicatiónibus nostris, et has oblatiónes, quas tibi offérimus pro fámulis tuis, benígnus assúme: ut viam illórum et præcedénte grátia tua dírigas, et subsequénte comitári dignéris; ut de actu atque incolumitáte eórum, secúndum misericórdiæ tuæ præsídia gaudeámus. Per Dóminum.

   

Pro navigantibus

SECRETA

Súscipe, quǽsumus, Dómine, preces famulórum tuórum, cum oblatiónibus hostiárum: et eos, pro quibus tua mystéria celebrámus, ab ómnibus defénde perículis. Per Dóminum.

    

Communio. Ps. 118, 4-5. Tu mandásti mandáta tua custodíri nimis: útinam dirigántur viæ meæ, ad custodiéndas justificatiónes tuas. (T. P. Allelúja.)

POSTCOMMUNIO

Tua, Dómine, sacraménta quæ súmpsimus, fámulos tuos in te sperántes custódiant: et contra omnes advérsos tueántur incúrsus. Per Dóminum.

   

Pro navigantibus

POSTCOMMUNIO

Sanctificáti divíno mystério, majestátem tuam, Dómine, supplíciter deprecámur, et pétimus: ut fámulos tuos, quos donis facis cœléstibus memorári; per lignum sanctæ Crucis, et a peccátis ábstrahas, et a perículis cunctis miserátus erípias. Per Dóminum.