MISA VOTIVA DE ESPONSALES

Del Misal Romano de San Pío V.

   

Missa pro Sponso et Sponsa

 
¶ Si sollemnis benedictio Nuptiarum, intra Missam, facienda sit die Dominica, vel alio die Festo, sive de præcepto, licet suppresso, sive Duplici I vel II classis, aut in Octavis Epiphaniæ, Paschatis, Pentecostes aut Corporis Christi, vel in Feriis ac Vigiliis privilegiatis, dicatur Missa de Officio occurrenti, cum Glória in excélsis et Credo, si illa Missa id requirat, et cum Commemoratione sequentis Missæ pro Sponso et Sponsa, et reliquis, quæ pro Communione, et complemento benedictiónis in ea habentur. Si autem sollemnis benedíctio Nuptiarum, intra Missam, facienda sit aliis diebus, etiam si in iis occurrat Festum duplex majus vel minus, dicatur sequens Missa votiva pro Sponso et Sponsa, præterquam in Commemoriatione Omnium Fidelium Defunctorum, in qua et Missa votiva et sollemnis benedíctio nuptialis prohibentur.

 
Introitus. Tob. 7, 15; 8, 19. Deus Israël conjúngat vos: et ipse sit vobíscum, qui misértus est duóbus únicis: et nunc, Dómine, fac eos plénius benedícere te. (T.P. Allelúja, allelúja.) Ps. 127, 1. Beáti omnes, qui timent Dóminum: qui ámbulant in viis ejus. ℣. Glória Patri.

ORATIO

Exáudi nos, omnípotens et miséricors Deus: ut, quod nostro ministráte offício, tua benedictióne pótius impleátur. Per Dóminum.

 

Léctio Epístolæ beáti Pauli Apóstoli ad Ephésios.

Ephes. 5, 22-33.

   

Fatres: Mulíeres viris suis súbditæ sint, sicut Dómino; quóniam vir caput est mulíeris, sicut Christus caput est Ecclésiæ: Ipse, salvátor córporis ejus. Sed sicut Ecclésia subjécta est Christo, ita et mulíeres viris suis in ómnibus. Viri, dilígite uxóres vestras, sicut et Christus diléxit Ecclésiam, et seípsum trádidit pro ea, ut illam sanctificáret, mundans lavácro aquæ in verbo vitæ, ut exhibéret ipse sibi gloriósam Ecclésiam, non habéntem máculam, aut rugam, aut áliquid hujúsmodi, sed ut sit sancta et immaculáta. Ita et viri debent dilígere uxóres suas, ut córpora sua. Qui suam uxórem díligit, seípsum díligit. Nemo enim umquam carnem suam ódio hábuit, sed nutrit, et fovet eam, sicut et Christus Ecclésiam: quia membra sumus córporis ejus, de carne ejus et de óssibus ejus. Propter hoc relínquet homo patrem et matrem suam, et adhærébit uxóri suæ: et erunt duo in carne una. Sacraméntum hoc magnum est, ego autem dico in Christo, et in Ecclésia. Verúmtamen et vos sínguli, unusquísque uxórem suam, sicut seípsum díligat: uxor autem tímeat virum suum.

 
Graduale. Ps. 127, 3. Uxor tua sicut vitis abúndans in latéribus domus tuæ.

℣. Fílii tui sicut novéllæ olivárum in circúitu mensæ tuæ.

 
Allelúja, allelúja. ℣. Ps. 19, 3. Mittat vobis Dóminus auxílium de sancto: et de Sion tueátur vos. Allelúja.

  
Post Septuagesimam, omissis Allelúja et Versu sequenti, dicitur:
Tractus. Ps. 127, 4-6. Ecce, sic benedicétur omnis homo, qui timet Dóminum.

℣. Benedícat tibi Dóminus ex Sion: et vídeas bona Jerúsalem ómnibus diébus vitae tuæ.

℣. Et vídeas fílios filiórum tuórum: pax super Israël.

 
Tempore autem Paschali omittitur Graduale, et ejus loco dicitur:
Allelúja, allelúja.
℣. Ps. 19, 3. Mittat vobis Dóminus auxílium de sancto: et de Sion tueátur vos. Allelúja.

℣. Ps. 133, 3. Benedícat vobis Dóminus ex Sion: qui fecit cœlum et terram. Allelúja.

 

✠ Sequéntia sancti Evangélii secúndum Matthǽum.

Matth. 19, 3-6.

   

In illo témpore: Accessérunt ad Jesum pharisǽi, tentántes eum et dicéntes: Si licet hómini dimíttere uxórem suam quacúmque ex causa? Qui respóndens, ait eis: Non legístis, quia qui fecit hóminem ab inítio, másculum et féminam fecit eos? et dixit: Propter hoc dimíttet homo patrem et matrem, et adhærébit uxóri suæ, et erunt duo in carne una. Ítaque jam non sunt duo, sed una caro. Quod ergo Deus conjúnxit, homo non séparet.

  
Offertorium. Ps. 30, 15-16. In te sperávi, Dómine: dixi: Tu es Deus meus: in mánibus tuis témpora mea. (T.P. Allelúja.)

  
SECRETA
Súscipe, quǽsumus, Dómine, pro sacra conúbii lege munus oblátum: et, cujus largítor es óperis, esto dispósitor. Per Dóminum.

  

Præfatio de nuptiis.

Vere dignum et justum est, ǽquum et salutáre, nos tibi semper et ubíque grátias ágere: Dómine sancte, Pater omnípotens, ætérne Deus: Qui fœ́dera nuptiárum blando concórdiæ jugo et insolúbili pacis vínculo nexuísti, ut multiplicándis adoptiónum fíliis sanctórum connubiórum fœcúnditas pudíca servíret. Tua enim, Dómine, providéntia, tuáque grátia ineffabílibus modis utrúmque dispénsas, ut, quod generátio ad mundi édidit ornátum, regenerátio ad Ecclésiæ perdúcat augméntum. Et ídeo cum Ángelis et Archángelis, cum Thronis et Dominatiónibus, cumque omni milítia cœléstis exércitus, hymnum glóriæ tuæ cánimus, sine fine dicéntes: Sanctus.

 
¶ Dicto Pater noster, Sacerdos antequam dicat Libera nos, quǽsumus, Dómine, stans in cornu Epistolæ versus Sponsum et Sponsam ante Altare genuflexos, dicit super eos sequentes Orationes:
Orémus.

ORATIO

Propitiáre, Dómine, supplicatiónibus nostris, et institútis tuis, quibus propagatiónem humáni géneris ordinásti, benígnus assíste: ut, quod te auctóre júngitur, te auxiliánte servétur. Per Dóminum nostrum.

 
Orémus.

ORATIO

Deus, qui potestáte virtútis tuæ de níhilo cuncta fecísti: qui dispósitis universitátis exórdiis, hómini, ad imáginem Dei facto, ídeo inseparábile mulíeris adjutórium condidísti, ut femíneo córpori de viríli dares carne princípium, docens, quod ex uno placuísset instítui, numquam licére disjúngi: Deus, qui tam excellénti mystério conjugálem cópulam consecrásti, ut Christi et Ecclésiæ sacraméntum præsignáres in fœ́dere nuptiárum: Deus, per quem múlier júngitur viro, et socíetas principáliter ordináta ea benedictióne donátur, quæ sola nec per originális peccáti pœnam nec per dilúvii est abláta senténtiam: réspice propítius super hanc fámulam tuam, quæ, maritáli jungénda consórtio, tua se éxpetit protectióne muníri: sit in ea jugum dilectiónis et pacis: fidélis et casta nubat in Christo, imitatríxque sanctárum permáneat feminárum: sit amábilis viro suo, ut Rachel: sápiens, ut Rebécca: longǽva et fidélis, ut Sara: nihil in ea ex áctibus suis ille auctor prævaricatiónis usúrpet: nexa fídei mandatísque permáneat: uni thoro juncta, contáctus illícitos fúgiat: múniat infirmitátem suam robóre disciplínæ: sit verecúndia gravis, pudóre venerábilis, doctrínis cœléstibus erudíta: sit fœcúnda in sóbole, sit probáta et ínnocens: et ad Beatórum réquiem atque ad cœléstia regna pervéniat: et vídeant ambo fílios filiórum suórum, usque in tértiam et quartam generatiónem, et ad optátam pervéniant senectútem. Per eúndem Dóminum nostrum.

  
¶ Tunc Sacerdos reversus ad medium Altaris dicat Líbera nos, quǽsumus, Dómine, et reliqua more solito; et postquam sumpserit Sanguinem, communicet Sponsos: et prosequatur Missam.
  

Communio. Ps. 127, 4 et 6. Ecce, sic benedicétur omnis homo, qui timet Dóminum: et vídeas fílios filiórum tuórum: pax super Israël. (T.P. Allelúja.)

 
POSTCOMMUNIO

Quǽsumus, omnípotens Deus: institúta providéntiæ tuæ pio favóre comitáre; ut, quos legítima societáte conéctis, longǽva pace custódias. Per Dóminum.

 
¶ Dicto Benedicámus Dómino, vel, si Missæ illius diei conveniat, Ite, Missa est, Sacerdos antequam populo benedícat, conversus ad Sponsum et Sponsam, dicat:
Deus Ábraham, Deus Isaac et Deus Jacob sit vobíscum: et ipse adímpleat benedictiónem suam in vobis: ut videátis fílios filiórum vestrórum usque ad tértiam et quartam generatiónem, et póstea vitam ætérnam habeátis sine fine: adjuvánte Dómino nostro Jesu Christo, qui cum Patre et Spíritu Sancto vivit et regnat Deus. per ómnia sǽcula sæculórum. ℞. Amen.

  

¶ Moneat eos Sacerdos sermone gravi, ut sibi invicem servent fidem: orationis tempore, et præsertim jejuniorum ac sollemnitatum, casti maneant: et vir uxorem, atque uxor virum diligat: et in timore Dei permaneant. Postea eos aspergat aqua benedicta, et dicto Pláceat tibi, sancta Trínitas, det benedictionem: et legat, ut solitum est, Evangelium S. Joannis In princípio erat Verbum, vel aliud, juxta Rubricas.