MISA DE LA BEATA MARGARITA DE YOUVILLE

La Misa Cognóvi es del Común de las Santas Viudas, pero la oración es propia.

Die 16 Octobris
In Festo B. Maríæ Margarítæ d’Youville, Viduæ

Simplex

 

Introitus. Ps. 118, 75 et 120. Cognóvi, Dómine, quia ǽquitas judícia tua, et in veritáte tua humiliásti me: confíge timóre tuo carnes meas, a mandátis tuis tímui (T.P. Allelúja, allelúja). Ps. ibid., 1. Beáti immaculáti in via: qui ámbulant in lege Dómini. ℣. Glória Patri.

 

ORATIO

Omnípotens et miséricors Deus, qui beátam Maríam Margarítam per omnes sémitas ad Crucis imitatiónem mirabíliter vocásti, ac per illam caritátis igne nova flagrántem novam in Ecclésia tua famíliam florescére voluísti: concéde propítíus; ut ejúsdem charitátis et patiéntiæ vestígia sectántes, prǽmia consequámur ætérna. Per Dóminum.

   

Et fit Commemoratio Feriæ in Missis non conventualibus.

 

Léctio libri Sapiéntiæ

Prov. 31, 10-31.

 

Mulíerem fortem quis invéniet? Procul, et de últimis fínibus prétium ejus. Confídit in ea cor viri sui, et spóliis non indigébit. Reddet ei bonum, et non malum, ómnibus diébus vitæ suæ. Quæsívit lanam et linum, et operáta est consílio mánuum suárum. Facta est quási navis institóris, de longe portans panem suum. Et de nocte surréxit, dedítque prædam domésticis suis, et cibária ancíllis suis. Considerávit agrum, et emit eum: de fructu mánuum suárum plantávit víneam. Accínxit fortitúdine lumbos suos, et roborávit bráchium suum. Gustávit, et vidit quía bona est negotiátio ejus: non exstinguétur in nocte lucérna ejus. Manum suam misit ad fórtia, et dígiti ejus apprehendérunt fusum. Manum suam apéruit ínopi, et palmas suas exténdit ad páuperem. Non timébit dómui suæ a frigóribus nivis: omnes enim doméstici ejus vestíti sunt duplícibus. Stragulátam vestem fecit sibi: byssus, et púrpura induméntum ejus. Nóbilis in portis vir ejus, quando séderit cum senatóribus terræ. Síndonem fecit et véndidit, et cíngulum trádidit Chananǽo. Fortitúdo et decor induméntum ejus, et ridébit in die novíssimo. Os suum apéruit sapiéntiæ, et lex cleméntiae in lingua ejus. Considerávit sémitas domus suæ, et panem otiósa non comédit. Surrexérunt fílii ejus, et beatíssimam prædicavérunt: vir ejus, et laudávit eam. Multæ fíliæ congregavérunt divítias: tu supergréssa es univérsas. Fallax grátia, et vana est pulchritúdo: múlier timens Dóminum, ipsa laudábitur. Date ei de fructu mánuum suárum: et láudent eam in portis ópera ejus.

  

Graduale. Ps. 44, 3 et 5. Diffúsa est grátia in lábiis tuis: proptérea benedíxit te Deus in ætérnum.

℣. Propter veritátem, et mansuetúdinem, et justítiam: et dedúcet te mirabíliter déxtera tua.

 

Allelúja, allelúja. ℣. Ps. 44, 5. Spécie tua et pulchritúdine tua inténde, próspere procéde, et regna. Allelúja.

   

Post Septuagesimam, omissis Allelúja et Versu sequenti, dicitur:

Tractus. Veni, sponsa Christi, áccipe corónam, quam tibi Dóminus præparávit in ætérnum.

℣. Ps. 44, 8 et 5. Dilexísti justítiam, et odísti iniquitátem: proptérea unxit te Deus, Deus tuus, óleo lætítiæ præ consórtibus tuis.

℣. Spécie tua et pulchritúdine tua inténde, próspere procéde, et regna.

   

Tempore autem Paschali omíttitur Graduale, et ejus loco dicitur:

Allelúja, allelúja.

℣. Ps. 44, 5. Spécie tua et pulchritúdine tua inténde, próspere procéde, et regna. Allelúja.

℣. Spécie tua et pulchritúdine tua inténde, próspere procéde et regna. Allelúja.

 

✠ Sequéntia sancti Evangélii secúndum Matthǽum.

Luc. 10, 25-28.

  

In illo témpore: Dixit Jesus discípulis suis parábolam hanc: Símile est regnum cœlórum thesáuro abscóndito in agro: quem qui invénit homo, abscóndit, et præ gáudio illíus vadit, et vendit univérsa, quæ habet, et emit agrum illum. Íterum símile est regnum cœlórum homini negotiatóri, quærénti bonas margarítas. Invénta autem una pretiósa margaríta, ábiit, et véndidit ómnia, quæ hábuit, et emit eam. Íterum símile est regnum cœlórum sagénæ, missæ in mare et ex omni génere píscium cóngreganti. Quam, cum impléta esset educéntes, et secus litus sedéntes, elegérunt bonos in vasa, malos áutem foras misérunt. Sic erit in consummatióne sǽculi: exíbunt Ángeli, et separábunt malos de médio justórum, et mittent eos in camínum ignis: ibi erit fletus et stridor déntium. Intellexístis hæc ómnia? Dicunt ei: Étiam. Ait illis: Ideo omnis scriba doctus in regno cœlórum símilis est hómini patrifamílias, qui profert de thesáuro suo nova et vétera.

  

Ofertorium. Ps. 44, 3. Diffúsa est grátia in lábiis tuis: proptérea benedíxit te Deus in aetérnum, et in sǽculum sǽculi (T.P. Allelúja.)

 

SECRETA

Accépta tibi sit, Dómine, sacrátæ plebis oblátio pro tuórum honóre Sanctórum: quórum se méritis de tribulatióne percepísse cognóscit auxílium. Per Dóminum nostrum.

   

Et fit Commemoratio Feriæ.

 
Communio. Ps. 44, 8. Dilexísti justítiam, et odísti iniquitátem: proptérea unxit te Deus, Deus tuus, óleo lætítiæ præ consórtibus tuis. (T.P. Allelúja.)

  

POSTCOMMUNIO

Satiásti, Dómine, famíliam tuam munéribus sacris: ejus, quǽsumus, semper interventióne nos réfove, cujus sollémnia celebrámus. Per Dóminum.

   

Et fit Commemoratio Feriæ.